DIY Cardboard Dollhouse

Hope you enjoy it. :)

เครื่องคิดเงินรุ่นคำนวณเอง (อยู่ดี)

สัปดาห์ก่อน น้องภูมิมุดเข้าไปเล่นให้ห้องเก็บของ เอาที่รองรีดผ้ามากางเป็นเคาน์เตอร์ เอาของเล่นมาวางๆ แล้วก็เล่นเป็นร้านขายขนม เล็กก็เล่นไปกับเขา จากร้านปุปะง่ายๆ ก็เริ่มมีชื่อร้าน มีชุดพนักงาน มีอุปกรณ์อื่นๆ ในร้าน น้องภูมิวาดป้ายร้าน เขียนเมนู และก็ทำเงินกระดาษขึ้นมา เพื่อใช้เล่นซื้อขายจริงๆ เล็กก็เลยคิดว่าร้านนี้น่าจะต้องการเครื่องคิดเงินแบบแคชเชียร์บ้างแล้วหล่ะ (เพื่อเพิ่มความสนุกให้คนขาย ^^)

พอเล็กถามน้องภูมิว่าต้องการเครื่องคิดเงินของแคชเชียร์แบบที่ในร้านขายของเขามีไม๊ น้องภูมิได้ยินก็กระโดดตัวลอย ส่งเสียงบอกเอาคร้าบ..บ… ^^

ปลุกปล้ำกันอยู่พักใหญ่เราก็ได้เครื่องคิดเงินหน้าตาอย่างนี้ค่ะ (จริงๆ ทำไม่ยากเลย ที่ยากคือต้องทำแบบมีน้องภูริอยู่นุงนังนัวเนียด้วยนี่อ่ะสิ >.<)

วัสดุหลักๆ ที่เราใช้วันนี้มีเพียง กล่องรองเท้า (แบบฝาติดกับตัวกล่อง) กล่องซีเรียลและก็กาว

เราเริ่มจากการหารูปแบบเครื่องคิดเงินจริงๆ ว่าต้องมีอะไรบ้าง จากนั้นก็ออกแบบว่าของเราจะมีอะไร ตรงไหน อย่างไร จากนั้นก็ลงมือทำ 

เล็กเจาะช่องด้านข้างกล่องเพื่อทำเป็นลิ้นชักใส่เงิน (กระดาษที่เจาะเก็บไว้ปิดหน้าลิ้นชักเพื่อความสวยงาม) และใช้กล่องกระดาษซีเรียลมาตัดทำเป็นตัวลิ้นชักค่ะ

ด้านในลิ้นชัก เราทำเป็นที่เก็บเงิน โดยตัดกระดาษแข็งมาติดเป็นที่กั้นแบ่งเป็นช่องๆ เพื่อแยกเก็บแบงค์กระดาษ (ตามจำนวนเงิน)

น้องภูมิอยากให้มีก้านที่กดแบงค์เหมือนที่เขาเคยเห็นเครื่องคิดเงินของจริงที่ซุปเปอร์มาเก็ต เล็กก็เลยตัดกระดาษแข็งกว้างประมาณ 1 ซ.ม. ยาวประมาณ 15 ซ.ม. พับปลายด้านหนึ่งขนาดประมาณ 1 ซ.ม. พับ 3 ทบ แล้วทากาวติดให้เป็นรูปสามเหลี่ยม (ตามภาพด้านล่าง) พับปลายอีกด้านหนึ่งขนาดประมาณ 1 ซ.ม. เพื่อเป็นส่วนที่ทากาวติดกับกล่อง

ลิ้นชักด้านในสุดเล็กติดกระดาษแข็งเพื่อรั้งตัวลิ้นชัก (A) ไว้ไม่ให้หลุดออกมาเวลาที่ดึงเล่น และด้านในก็ตัดกระดาษแข็งมาติดไว้เป็นตัวหยุด (B) ไม่ให้ลิ้นชักผลุบเข้าไปเวลาที่ดันกลับ

ส่วนฝากล่องเล็กยกให้เอียงลาด ด้วยการติดกระดาษอย่างนี้ค่ะ

ระหว่างที่เล็กประกอบส่วนหลักๆ น้องภูมิก็จะช่วยประกอบส่วนย่อยๆ และทำหน้าปัดปุ่มเครื่องคิดเงิน (ช่วยแม่ทำได้แล้ว :D)

น้องภูมิอยากให้มีช่องที่สลิปใบเสร็จออกมาด้วย เล็กเลยเจาะช่องเล็กๆ ด้านบนผากล่อง แล้วลองหาดูว่าจะใช้อะไรมาเป็นตัวตัดกระดาษได้บ้างที่ใช้เล่นได้และจะไม่บาดมือหนุ่มน้อย รื้อไปรื้อมาก็ได้แผงฟันแหลมๆ ของกล่องกระดาษฟอยด์ (ใช้ได้ดีกับกระดาษบางๆ นะคะ)

ส่วนกระดาษสลิป เล็กตัดกระดาษนิตยสารให้น้องภูมิเอามาต่อให้ยาวๆ แล้วม้วนติดกับหลอดกาแฟ จากนั้นใช้ตะเกียบไม้สอดเข้าไปในหลอดกาแฟแล้วนำไปเกี่ยวกับเชือกที่ติดไว้ในกล่อง

สอดกระดาษลอดตามช่องที่เจาะไว้ เท่านี้ก็เป็นอันเสร็จค่ะ :D

แม่แถมที่ยิงบาร์โค้ดให้ด้วย พอดีที่บ้านมีแท่งกระดาษ (กันกระแทก) อยู่หนึ่งอัน  ^^

เจ้าเครื่องคิดเงินนี้ช่วยให้เราเล่นกับร้านขายขนมของภูมิได้สนุกมากขึ้นจริงๆ ค่ะ แม้ว่าการคิดเงิน บวก ลบ ราคาของและจำนวนเงินที่ต้องทอนลูกค้า น้องภูมิก็ยังคงต้องใช้กระดาษทดเลขอยู่เหมือนเดิม ^^ แต่มันช่วยให้ร้านของเขามีอะไรๆ ให้เล่นออกท่าออกทางมากขึ้น แถมยังเป็นของเล่นที่เขาทำมันขึ้นมาได้เอง (กับแม่) น้องภูมิก็ดูจะมีความสุขและภูมิใจอยู่ไม่น้อยทีเดียว

เช้าวันรุ่งขึ้นน้องภูมิถึงกับบอกว่า อยากจะเก็บร้านของเขาไว้ตลอดไป (ซอกในห้องเก็บของที่เขาใช้ทำเป็นร้านอยู่หน่ะค่ะ) งานนี้ท่าทางเราคงจะโดนยึดพื้นที่ยาว :D

* ร้านของน้องภูมิชื่อว่า “777” (มีที่มาจากถุงกระดาษร้าน TinTin Shop ที่เราเอามาทำเป็นถุงใส่ขนมตอนที่เริ่มเล่นกัน)

* ของที่ขายในร้านก็จะมีตั้งแต่ขนม เครื่องดื่มและอาหารเบาๆ มีทั้งแบบนั่งทานที่ร้านและส่งถึงบ้านด้วย ^^

* ที่ร้านจะมีหนังสือเอาไว้ให้เด็กๆ (​น้องภูริ) ด้วยค่ะ “เด็กๆ จะได้ไม่ยุ่ง” เจ้าของร้านเขาบอกว่าอย่างงั้น >.<

* ลูกค้าจะได้รับบัตรสะสมแต้ม (ขนาดหย่าย..ย..มาก..ก..) เพื่อใช้สะสมทุกครั้งที่มาซื้อของที่ร้าน :D

* มีเมนูพิเศษเฉพาะวัน และโปรโมชั่น เช่น ซื้อ 1 แถม 1, ซื้อ 2 แถม 3 ^^’

ฟอยล์ดักแด้ กระดุ๊บๆ

เล็กจำได้ว่าตอนเด็กๆ เล็กเคยซื้อของเล่นหลอกเด็กที่มาขายอยู่หน้าโรงเรียน เป็นกล่องไม้ขีดที่ข้างในมีแคปซูลยาที่สามารถกลิ้ง ดุ๊บๆ กระโดดไปมาได้ (มีใครเคยเห็นไม๊คะ >.<) ด้วยความสงสัยว่าข้างในมีอะไรเล็กก็เลยซื้อมา เมื่อลองแกะเม็ดแคปซูลยาออกมาก็พบว่ามันมีลูกเหล็กเล็กๆ ใส่อยู่ จึงทำให้มันสามารถกลิ้งดุ๊บๆ ได้ เป็นของเล่นที่แปลกดีสำหรับเล็กตอนนั้น เคยคิดอยากจะทำให้ลูกเล่นเหมือนกันค่ะ แต่ไม่กล้าใช้แคปซูลยากลัวว่าเกิดเล่นๆ อยู่แล้วนึกแผลงเอามาใส่ปากมันจะยุ่ง >.<

พอดีว่าตอนนี้ที่บ้านมีลูกแก้วเยอะมากเพราะเราชอบทำรางลูกแก้วเล่นกัน เล็กเลยอยากจะลองเอาลูกแก้วมาทำตัวดุ๊บๆ ดูบ้าง จำได้ว่าเคยเห็นเว็บต่างประเทศเว็บนึง เขาทำเป็นโครงกระดาษแล้วใส่ลูกแก้วลงไป แต่เล็กจำไม่ได้ว่าชื่อเว็บอะไร ลองพยายาม search หาแพทเทิร์นของโครงกระดาษ แต่หาเท่าไหร่ ก็หาไม่เจอ สุดท้ายจับผลัดจับผลูไปเจอวิธีที่ง่ายกว่ามาก.ก..เลยค่ะ ^.^

อุปกรณ์
• กระดาษฟอยล์ แบบที่ใช้ทำอาหาร ขนาดประมาณ 6×6 ซ.ม.
• ลูกแก้วขนาด เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 ซม. (1 ลูก: 1 อัน)
• แก้วน้ำหรือโหลแก้ว เนื้อหนา ทรงกว้างๆ หน่อย

วิธีทำ
•วางลูกแก้วลงบนกระดาษฟอยล์ แล้วม้วนเป็นทรงกระบอก (ภาพที่ 1-2)
• กดฟอยล์ปิดหัว-ท้าย (ภาพที่ 3-4)
• ใส่กระดาษฟอยล์ที่ม้วนลูกแก้วแล้วลงในแก้ว (ภาพที่ 5)
• เขย่าให้ทั่ว ประมาณ 2-3 นาที (ภาพที่ 6)

เสร็จแล้วเราก็จะได้เจ้าดักแด้ตัวกลมป่องจ๊ะ  ^__^

ลองทำซัก 2-3 ตัว เอาลงไปกลิ้ง ในกะละมังจะดูตลกมากๆ เลยค่ะ น้องภูมิบอกว่า มันกำลังเล่นวิ่งไล่จับกัน ลองดูนะคะ :D

* กระดาษฟอยล์ เล็กลองใช้กระดาษห่อช๊อคโกแลตมาทำก็ได้เหมือนกันนะคะ
** ของเล่นชิ้นนี้มีลูกแก้วเป็นส่วนประกอบ ไม่เหมาะกับเด็กเล็กๆ และการเล่นควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองนะคะ
*** วีดีโอวิธีทำที่เล็กไปเจอมาค่ะ

ทิ้งไม่ลง.. จงกลายเป็นของเล่น! ^^

แม่เล็กเป็นคนช่างเก็บและช่างทิ้งในเวลาเดียวกันครับ คือถ้าของเหลือใช้อะไรที่ดูแล้วน่าจะมีประโยชน์ได้อีกแม่เล็กก็จะเก็บ แต่ถ้าคิดดูแล้วว่าเก็บไปก็คงไม่ได้ใช่แน่ๆ แม่เล็กก็จะทิ้งทันที สัปดาห์ที่แล้วเราแกะกล่องที่ห่อชิ้นส่วนของตู้เสื้อผ้าออกมา มีกล่องกระดาษเล็กๆ อยู่ 2-3 ใบที่อยู่ในสภาพดี แม่เล็กเลยแยกออกไปวางไว้ที่มุมห้อง… ขอเวลาคิดก่อนว่าจะเก็บหรือจะทิ้งดี

วันก่อนน้องภูมิหยิบเจ้ากล่องชิ้นยาวมาเดินส่องเล่น เป็นกล้องส่องดูดาว โฉบไปโฉบมา แม่เล็กเลยคิดออกว่าจะเอามาทำอะไรดี ^^

แม่เล็กหยิบเจ้ากล่องนั้นขึ้นมาตัดปลายเป็นมุมเฉียง แล้วใช้แกนทิชชู่มาทากาวติดเป็นฐานยก และบอกน้องภูมิว่านี่เป็นอุโมงค์ปล่อยรถนะ ทีแรกน้องภูมิก็งงๆ ครับ แต่พอแม่เล็กเล่นให้ดู…การแข่งขันรถทางยาวชิงแชมป์เปี้ยนของเราก็เริ่มขึ้น :D

ระหว่างการเล่น เราก็จะเดากันว่า รถคันไหนจะไปได้ไกลที่สุด โดยดูจากสมรรถนะ (รูปทรงและน้ำหนัก) และคอยลุ้นกันว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน

หลังจากลองปล่อยให้รถวิ่งออกจากอุโมงค์ส่งรถของเราได้ 2-3 คัน น้องภูมิก็บอกว่าต้องมีเส้นชัยด้วย เพื่อให้สมจริง 5555+ ธงที่เส้นชัยของเราก็ถูกทำขึ้นมาจากปากกาและกระดาษที่อยู่ข้างๆ ตัว พร้อมเปิดการแข่งขันใหม่ได้ใน 1 นาที :D

เราเอารถเล็กๆ ทุกคันที่มีอยู่ในบ้านมาลงสนาม ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถดับเพลิง หรือแม้แต่ฟอร์คลิฟท์ ^^” คันไหนวิ่งไม่ดี ไม่มีแววก็จะถูกคัดออก คัดจนเหลือ 5 คันสุดท้ายที่จะได้เข้าชิงชนะเลิศ และผู้ชนะของเราในวันนี้ก็คือ Big Engine (คันสีเหลืองทองที่มีเครื่องเกินออกมาจากด้านหน้ากระโปรงรถหน่ะครับ) เอาชนะรถแข่งสีเหลืองคันใหม่ของภูมิ – Speedy 20 (ที่ก็ว่าวิ่งแจ๋วแล้ว) ไปได้อย่างขาดลอย

หากที่บ้านมีกล่องกระดาษเหลือใช้อย่างนี้ และยังไม่อยากจะทิ้งลองเอามาทำเล่นกันดูนะครับ :D

⥼ ใครแวะมาอ่านแล้วอย่าลืมกดปุ่ม Like ข้างล่างเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ ^ ^ ⥽