เครื่องคิดเงินรุ่นคำนวณเอง (อยู่ดี)

สัปดาห์ก่อน น้องภูมิมุดเข้าไปเล่นให้ห้องเก็บของ เอาที่รองรีดผ้ามากางเป็นเคาน์เตอร์ เอาของเล่นมาวางๆ แล้วก็เล่นเป็นร้านขายขนม เล็กก็เล่นไปกับเขา จากร้านปุปะง่ายๆ ก็เริ่มมีชื่อร้าน มีชุดพนักงาน มีอุปกรณ์อื่นๆ ในร้าน น้องภูมิวาดป้ายร้าน เขียนเมนู และก็ทำเงินกระดาษขึ้นมา เพื่อใช้เล่นซื้อขายจริงๆ เล็กก็เลยคิดว่าร้านนี้น่าจะต้องการเครื่องคิดเงินแบบแคชเชียร์บ้างแล้วหล่ะ (เพื่อเพิ่มความสนุกให้คนขาย ^^)

พอเล็กถามน้องภูมิว่าต้องการเครื่องคิดเงินของแคชเชียร์แบบที่ในร้านขายของเขามีไม๊ น้องภูมิได้ยินก็กระโดดตัวลอย ส่งเสียงบอกเอาคร้าบ..บ… ^^

ปลุกปล้ำกันอยู่พักใหญ่เราก็ได้เครื่องคิดเงินหน้าตาอย่างนี้ค่ะ (จริงๆ ทำไม่ยากเลย ที่ยากคือต้องทำแบบมีน้องภูริอยู่นุงนังนัวเนียด้วยนี่อ่ะสิ >.<)

วัสดุหลักๆ ที่เราใช้วันนี้มีเพียง กล่องรองเท้า (แบบฝาติดกับตัวกล่อง) กล่องซีเรียลและก็กาว

เราเริ่มจากการหารูปแบบเครื่องคิดเงินจริงๆ ว่าต้องมีอะไรบ้าง จากนั้นก็ออกแบบว่าของเราจะมีอะไร ตรงไหน อย่างไร จากนั้นก็ลงมือทำ 

เล็กเจาะช่องด้านข้างกล่องเพื่อทำเป็นลิ้นชักใส่เงิน (กระดาษที่เจาะเก็บไว้ปิดหน้าลิ้นชักเพื่อความสวยงาม) และใช้กล่องกระดาษซีเรียลมาตัดทำเป็นตัวลิ้นชักค่ะ

ด้านในลิ้นชัก เราทำเป็นที่เก็บเงิน โดยตัดกระดาษแข็งมาติดเป็นที่กั้นแบ่งเป็นช่องๆ เพื่อแยกเก็บแบงค์กระดาษ (ตามจำนวนเงิน)

น้องภูมิอยากให้มีก้านที่กดแบงค์เหมือนที่เขาเคยเห็นเครื่องคิดเงินของจริงที่ซุปเปอร์มาเก็ต เล็กก็เลยตัดกระดาษแข็งกว้างประมาณ 1 ซ.ม. ยาวประมาณ 15 ซ.ม. พับปลายด้านหนึ่งขนาดประมาณ 1 ซ.ม. พับ 3 ทบ แล้วทากาวติดให้เป็นรูปสามเหลี่ยม (ตามภาพด้านล่าง) พับปลายอีกด้านหนึ่งขนาดประมาณ 1 ซ.ม. เพื่อเป็นส่วนที่ทากาวติดกับกล่อง

ลิ้นชักด้านในสุดเล็กติดกระดาษแข็งเพื่อรั้งตัวลิ้นชัก (A) ไว้ไม่ให้หลุดออกมาเวลาที่ดึงเล่น และด้านในก็ตัดกระดาษแข็งมาติดไว้เป็นตัวหยุด (B) ไม่ให้ลิ้นชักผลุบเข้าไปเวลาที่ดันกลับ

ส่วนฝากล่องเล็กยกให้เอียงลาด ด้วยการติดกระดาษอย่างนี้ค่ะ

ระหว่างที่เล็กประกอบส่วนหลักๆ น้องภูมิก็จะช่วยประกอบส่วนย่อยๆ และทำหน้าปัดปุ่มเครื่องคิดเงิน (ช่วยแม่ทำได้แล้ว :D)

น้องภูมิอยากให้มีช่องที่สลิปใบเสร็จออกมาด้วย เล็กเลยเจาะช่องเล็กๆ ด้านบนผากล่อง แล้วลองหาดูว่าจะใช้อะไรมาเป็นตัวตัดกระดาษได้บ้างที่ใช้เล่นได้และจะไม่บาดมือหนุ่มน้อย รื้อไปรื้อมาก็ได้แผงฟันแหลมๆ ของกล่องกระดาษฟอยด์ (ใช้ได้ดีกับกระดาษบางๆ นะคะ)

ส่วนกระดาษสลิป เล็กตัดกระดาษนิตยสารให้น้องภูมิเอามาต่อให้ยาวๆ แล้วม้วนติดกับหลอดกาแฟ จากนั้นใช้ตะเกียบไม้สอดเข้าไปในหลอดกาแฟแล้วนำไปเกี่ยวกับเชือกที่ติดไว้ในกล่อง

สอดกระดาษลอดตามช่องที่เจาะไว้ เท่านี้ก็เป็นอันเสร็จค่ะ :D

แม่แถมที่ยิงบาร์โค้ดให้ด้วย พอดีที่บ้านมีแท่งกระดาษ (กันกระแทก) อยู่หนึ่งอัน  ^^

เจ้าเครื่องคิดเงินนี้ช่วยให้เราเล่นกับร้านขายขนมของภูมิได้สนุกมากขึ้นจริงๆ ค่ะ แม้ว่าการคิดเงิน บวก ลบ ราคาของและจำนวนเงินที่ต้องทอนลูกค้า น้องภูมิก็ยังคงต้องใช้กระดาษทดเลขอยู่เหมือนเดิม ^^ แต่มันช่วยให้ร้านของเขามีอะไรๆ ให้เล่นออกท่าออกทางมากขึ้น แถมยังเป็นของเล่นที่เขาทำมันขึ้นมาได้เอง (กับแม่) น้องภูมิก็ดูจะมีความสุขและภูมิใจอยู่ไม่น้อยทีเดียว

เช้าวันรุ่งขึ้นน้องภูมิถึงกับบอกว่า อยากจะเก็บร้านของเขาไว้ตลอดไป (ซอกในห้องเก็บของที่เขาใช้ทำเป็นร้านอยู่หน่ะค่ะ) งานนี้ท่าทางเราคงจะโดนยึดพื้นที่ยาว :D

* ร้านของน้องภูมิชื่อว่า “777” (มีที่มาจากถุงกระดาษร้าน TinTin Shop ที่เราเอามาทำเป็นถุงใส่ขนมตอนที่เริ่มเล่นกัน)

* ของที่ขายในร้านก็จะมีตั้งแต่ขนม เครื่องดื่มและอาหารเบาๆ มีทั้งแบบนั่งทานที่ร้านและส่งถึงบ้านด้วย ^^

* ที่ร้านจะมีหนังสือเอาไว้ให้เด็กๆ (​น้องภูริ) ด้วยค่ะ “เด็กๆ จะได้ไม่ยุ่ง” เจ้าของร้านเขาบอกว่าอย่างงั้น >.<

* ลูกค้าจะได้รับบัตรสะสมแต้ม (ขนาดหย่าย..ย..มาก..ก..) เพื่อใช้สะสมทุกครั้งที่มาซื้อของที่ร้าน :D

* มีเมนูพิเศษเฉพาะวัน และโปรโมชั่น เช่น ซื้อ 1 แถม 1, ซื้อ 2 แถม 3 ^^’

วาดภาพคล้าย :D

เมื่อสัปดาห์ก่อนเล็กกับน้องภูมินั่งวาดรูปเล่นกัน (ปกติก็เราก็จะชวนกันคิดถึงเรื่องโน้น เรื่องนี้ ที่น้องภูมิสนใจแล้วลองให้เขาวาดออกมา เล็กก็จะนั่งวาดเป็นเพื่อนเขา แต่ก็ต่างคนต่างวาดกันไป) เล็กลองถามน้องภูมิว่า “ภูมิวาดหน้าแม่ได้ไม๊” น้องภูมิก็หยุดคิดนิดนึงแล้วก็บอกว่า “ได้คับ” จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตาจะลงมือวาด (ตามความคิด)

เล็กบอกเขาว่า “ไม่ใช่ๆ … ต้องมองหน้าแม่ด้วย วาดแบบวาดภาพเหมือนอ่ะจ๊ะ” “ลองดูดีๆ สิว่า หน้าแม่เป็นอย่างไร ตา จมูก ปาก และทรงผมแม่เป็นอย่างไร” น้องภูมิยิ้มๆ ส่ายหน้า ทำท่าจะถอย เล็กเลยต้องให้กำลังใจว่า “เอาน่า ลองดูๆ นะ นะ นะ ^^”เล็กอยากให้น้องภูมิลองวาดภาพเหมือนดู เพราะเมื่อตอนที่เราไปงานตลาดนัดในสวน little tree มีพี่ๆ เด็กบ้านเรียนภูมิธรรม อายุประมาณ 8-9 ขวบ มานั่งรับวาด “ภาพ (ไม่) เหมือน” คิดค่าบริการแค่ภาพละ 5 บาท (น่ารักมากๆ ^^) ซึ่งภาพที่วาดออกมาแม้จะไม่ได้มีความเหมือนอย่างภาพเหมือนที่ผู้ใหญ่วาด แต่เด็กๆ ที่มาเป็นผู้วาดก็มีทักษะในการจับรายละเอียดของแบบ และวาดออกมาได้อย่างน่าสนใจมากๆ เลยค่ะ เล็กอยากรู้ว่า ถ้าเป็นเด็กเล็กอย่างน้องภูมิ (4 ขวบครึ่ง) เขาจะเห็นรายละเอียดอะไรบ้าง และจะถ่ายทอดสิ่งที่เห็นออกมาได้แค่ไหน

น้องภูมิลงมือวาดภาพเหมือนให้แม่ วาดไป  ดูไป ได้ออกมาเป็นอย่างนี้ ^^

วันรุ่งขึ้น แม่ลองให้วาดปาป๊าดูมั่ง น้องภูมิถ่ายถอดรายละเอียดที่เขาเห็นได้พอสมควรเลยค่ะ :)

วันต่อมาลองวาดนางแบบผมยาว หน้าหวาน ดูบ้าง (ออกมาไม่ค่อยจะหวานเท่าไหร่ ^^”)

พอถึงวันหยุด อาม่า, โกกิ๊ก และเหล่าอี๊มาหา ก็เลยให้น้องภูมิลองวาดภาพเหมือนให้ด้วย ^^

วาดคนในบ้านหมดแล้วลองหอบกระดาษ-ดินสอ ไปหานางแบบนอกบ้านดูบ้าง เริ่มจากใกล้ๆ บ้านก่อน – พี่ปริม ^^

ต่อด้วย ‘เมโลดี้’ เพื่อนที่โรงเรียน  (น้องภูมิไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่ ตอนที่วาดหน้าเมโลดี้ เพราะเพื่อนๆ ที่เหลือต่างมารุมล้อมด้วยความสนใจ ^^”)

คริส-เพื่อนซี้ :D

Uncle Mark (คุณพ่อของคริส) ปรากฏว่าภาพของ Uncle Mark ที่ออกมา มีความละม้ายคล้ายคุณแม่ของ Uncle Mark มากๆ (O_o)

วาดพี่หมี แก้มกลมป่อง เหมือนเด๊ะ  ^^”

ต่อไปหน้าอาเจ็กกั๊กบ้าง (เป็นภาพแรกที่เริ่มเห็นพัฒนาการรูปทรงของดวงตา จากที่เคยวาดเป็นทรงงกลมมาตลอด เริ่มเป็นทรงรีแล้ว :D)

วาดๆ ไป ก็รู้สึกว่าการชวนให้เด็กเล็กได้ทำอะไรอย่างนี้บ้างก็ดีเหมือนกันนะคะ เป็นการกระตุ้นให้เขาหัดสังเกตรายละเอียดต่างๆ และได้ลองถ่ายทอดสิ่งที่ตัวเองเห็นออกมาเป็นลายเส้น ยิ่งตอนนี้ พอเขียนได้หลายๆ หน้าแล้ว เวลาเล็กนั่งดูด้วยกันกับน้องภูมิ น้องภูมิจะมีความสุขที่ได้เห็นสิ่งที่เค้าได้ทำมากค่ะ

ลองชวนเด็กๆ เขียนดูนะคะ ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นหน้าคนก็ได้ค่ะ ลองให้เค้าได้ใช้เวลากับสิ่งรอบตัว สังเกต และถ่ายทอดออกมาให้เราได้เห็น ได้ลองไปเดินเล่นในโลกของเด็กๆ บ้าง สนุกดีนะคะ ^^

*รูปที่น้้องภูมิวาดเพิ่มเติมจากนี้ เล็กเก็บไว้ที่ Facebook Page ของ Bhoomplay ค่ะ แวะไปดูได้นะคะ :)

ไปสำรวจดาวอังคาร : )

เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมคุยให้น้องภูมิฟังเกี่ยวกับปฏิบัติการบนดาวอังคารและรถสำรวจชื่อว่า Curiosity Rover ที่เพิ่งลงจอดไปเมื่อวันที่ 6 ส.ค. ที่ผ่านมา พร้อมเปิดวิดีโอต่างๆ ที่เกี่ยวกับภารกิจดาวอังคารครั้งนี้ ตั้งแต่การสร้างเจ้า Curiosity, การปล่อยจรวดจากฐาน, บรรยากาศในห้องควบคุมขณะที่เจ้า Curiosity ลงจอดสำเร็จ และ Animation การปฏิบัติงานของเจ้ารถสำรวจดาวอังคารคันนี้น้องภูมิชอบมากครับ และมาตื้อขอดูแทบทุกวันหลังจากนั้น

เมื่อวันหยุดที่ผ่านมา น้องภูมิมาชวนสร้างเจ้ารถ Curiosity ด้วย Lego ที่มีอยู่กัน บอกว่าอยากไปสำรวจดาวอังคาร ^^ เราเท Lego ที่มีทั้งหมดลงเต็มพื้น หาชิ้นส่วนต่างๆ และเปิดวิดีโอที่เคยดูกันมาเป็นต้นแบบครับ เริ่มจากล้อ 6 ล้อ ต่อนู่น เต็มนี่ในส่วนหลักๆ ที่ต้องใช้งานจากที่เห็นในวิดีโอจนเสร็จเรียบร้อย

พอกำลังจะเริ่มเล่น น้องภูมิต่อบอกว่า “We need that thing that helps Curiosity land on Mars.” สงสัยอยากให้สมจริงอีกหน่อย เอาก็เอา : ) แต่คราวนี้คงใช้ Lego ไม่ได้แล้ว ผมเดินไปถามแม่เล็กว่าใช้อะไรดี รูปทรงประมาณนี้ แม่เล็กบอกว่า ในครัวเลย.. ได้ของที่อยากได้แน่นอน :D

และส่วนที่สองของเราก็เสร็จ พร้อมส่งเจ้ารถ Curiosity ลงสู่ดาวอังคาร น้องภูมิสนุกกับการปล่อย Curiosity rover ลงมาก ขอเล่นเฉพาะตอนนี้ถึง 3 ครั้ง กว่าจะได้เดินทางไปสำรวจกัน 55555+ (ลองดูตอนปล่อยเจ้า Curiosity rover จากในวิดีโอด้านล่างนะครับ – นาทีที่ 2.52)

หลังจากสำรวจกันไปได้สักพัก น้องภูมินึกได้ว่าในวิดีโอมีการส่งสัญญาณกลับไปที่ดาวเทียมด้วย (นาทีที่ 4.54) เลยหันมาบอกผมอีกรอบว่า “We need the satelite, papa!! Can you do that?” -“- เราเลยต้องหยุดสำรวจกันแป๊บนึงเพื่อประกอบเจ้าดาวเทียมเพื่อส่งสัญญาณกลับมาที่โลก : )เราเล่นตาม Animation ในวิดีโอด้านล่างนี้อยู่ 2-3 รอบครับ ก่อนที่จะชวนน้องภูมิไปเปิดหนังสือดูกันว่าดาวอังคารจริงๆ อยู่ตรงไหนในระบบสุริยะ ใหญ่หรือเล็กกว่าโลก สีอะไร และมีสิ่งมีชีวิตอยู่หรือไม่ครับ : )

 ** ใครแวะมาอ่าน กด like ด้านล่างเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ : ) **

Fairy ก้อนหิน

วันเสาร์ที่จะถึงนี้ ‘งานตลาดนัดในสวน Little Tree’ – งานน่ารักๆ ประจำปีที่เรารอคอยก็วนมาครบหนึ่งปีแล้วนะคะ ^^

ถ้าใครยังจำได้ เมื่อปีที่แล้วเล็กทำหุ่นนิ้วกระดาษให้น้องภูมิเอาไปขายสนุกๆ ในงานวันนั้น ทั้งเด็กและผู้ใหญ่สนุกสนานกันมาก ปีนี้เราก็เลยตั้งใจจะทำอะไรไปขายขำๆ กันอีก เล็กเห็นว่าน้องภูมิโตขึ้นอีกนิดแล้ว เลยว่าจะหางาน Handmade ที่น้องภูมิสามารถทำได้ด้วยมาทำขายกัน คิดไปคิดมาแล้วก็ได้ไอเดียเป็นงานเพนท์ก้อนหินค่ะ :D

ก้อนหินเพนท์ของเล็ก เล็กออกแบบให้เป็นหน้า Fairy น้อยๆ สำหรับไว้วางเคียงข้างต้นไม้กระถางเล็กๆ ไม่เกี่ยงแดด-ฝน (เหมือนเป็น Fairy ประจำต้นไม้ต้นนั้นค่ะ ^^)

คอลเลคชั่น Fairy ก้อนหินของเรา
มีขายขำๆ ที่งานตลาดนัดในสวน Little Tree เสาร์นี้เท่านั้นนะคะ :)

*รายละเอียดของงานดูที่เพจ ‘ตลาดนัดในสวน little tree‘ ได้เลยค่ะ

เบื้องหลังการทำ

เริ่มจากออกแบบหน้าตาของ Fairy ก้อนหินกันก่อน

นำหินมาล้างทำความสะอาด และเลือกหินก้อนพิเศษมาเป็น Fairy

จากนั้นก็ลงมือเพนท์ ;) *เล็กใช้สีอะครีลิคนะคะ

ภาพล่างเป็นผลงานของน้องภูมิ ซึ่งไม่ได้ไปวางขายด้วยนะคะ เพราะพอเพนท์เสร็จเจ้าตัวก็บอกว่า “แม่คับ ภูมิไม่อยากขายชินกันเซ็นกับรถ กับทุกๆ อย่างที่ภูมิวาดอ่ะคับ” “ทำไมล่ะลูก?” “ภูมิชอบมันอ่ะแม่ ภูมิไม่อยากขาย” (*.*’)?

ใครอยากได้ผลงานของน้องภูมิก็คงต้องรอไปก่อนนะคะ :P

ภูมิ..เหรียญหายไปแล้วว.ว..

เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมบังเอิญไปเจอวิดีโอเกี่ยวกับกิจกรรมวิทยาศาสตร์ที่ออกแนวมายากลนิดๆ มาครับ น่าสนุก แถมสุดแสนจะง่าย ดูเสร็จปุ๊บ เปิดการแสดงให้น้องภูมิดูปั๊บเลยครับ ^___^

ตอนเล่นกับน้องภูมิ ก็บอกเค้าว่าจะเล่นมายากลทำเหรียญให้หายไปนะ ให้จ้องดีๆ คอยดูว่าเหรียญหายไปทางไหน น้องภูมิชอบมากครับ และขอแสดงเองเลยทันที (เหมือนพ่อเลยแฮะ)

ลองเล่นดูนะครับ เรื่องมายากลเนี่ย ไม่มีเด็กคนไหนยอมพลาดแน่ครับ : )

เกิดอะไรขึ้น.. เหรียญหายไปได้ยังไง? : )
มายากลนี้จริงๆ เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์โดยตรงเลยครับ เป็นการเล่นกับการมองเห็นของเรา

การที่เรามองเห็นสิ่งต่างๆ ได้ เป็นเพราะมีแสงที่ไปกระทบวัตถุและสะท้อนเข้ามาที่ตาของเรา และสมองก็ประมวลเป็นภาพที่เรารู้จักครับ

ก่อนเทน้ำ ภาพของเหรียญเกิดจากการสะท้อนแสงผ่านอากาศมาที่ตาของเราแบบปกติทั่วไปที่เราเห็น เราจึงเห็นเหรียญอยู่ใต้แก้ว แต่เมื่อเราเทน้ำลงไปแล้ว แสงที่กระทบเหรียญ และสะท้อนผ่านน้ำเกิดการหักเห (เพราะน้ำมีความหนาแน่นมากกว่าอากาศ) ทำให้ภาพของเหรียญไม่สามารถผ่านแก้วมาถึงตาเราครับ แต่ถ้ามองจากด้านบน เราจะเห็นภาพเหรียญได้ เพราะภาพเหรียญสะท้อนมาอยู่ที่ผิวน้ำครับ

ลองค้นหาใน Youtube ด้วยคำว่า “disappearing coin refraction” ดูนะครับ มีคนเล่นกันเยอะเลย

⥼ ใครแวะมาอ่านแล้วอย่าลืมกดปุ่ม Like ข้างล่างเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ : ) ⥽

จรวดหลอด Saturn V..4..3..2..1.. ฟูวิ้ว.ว..ว์..

สวัสดีค่า.า.า.า.า… ^^  หลังจากที่เล็กหลุดโค้งไปกับเรื่องยุ่งๆ ซะนาน.น.น.น…. ในที่สุดวันนี้ก็ได้มานั่งเขียนเรื่องเล่นๆ กันบ้างแล้วนะคะ :D

ช่วงหลังๆ เล็กไม่ค่อยได้ทำของเล่นบ่อยนัก เพราะน้องภูมิเข้าโรงเรียนแล้ว วันธรรมดาเราก็จะมีเวลาเล่นกันช่วงเย็นๆ ไปจนถึงก่อนเข้านอน และช่วงเวลานั้นก็ดูเหมือนจะมีหลายอย่างเหลือเกินที่น้องภูมิอยากเล่น ให้เวลาเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอเลยค่ะ ^^’

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาน้องภูมิยืมหนังสือเด็กเรื่อง “On the  Moon” มาจากห้องสมุด (ไม่ใช่เล่มที่เห็นในรูปนะคะ เล่มนั้นเป็นของที่บ้านชื่อหนังสือ “Little Book of Our World” ค่ะ) ในหนังสือเด็กเรื่อง On the  Moon จะเป็นเรื่องปฏิบัติการของนาซ่าบนดวงจันทร์ ด้วยจรวด SATURN V (อ่านว่า Saturn five นะคะ) เนื่องเรื่องง่ายๆ อ่านสนุกค่ะ น้องภูมิให้อ่านให้ฟังเกือบทุกคืน อาจจะเพราะมี SATURN V จรวดที่น้องภูมิรู้จักดี เป็นตัวเอกด้วยเลยชอบมากเป็นพิเศษ ^^

*SATURN V เป็นจรวดที่ยาวและมีน้ำหนักมากที่สุดที่นาซ่าเคยส่งไปใช้ปฏิบัติการระหว่าง ค.ศ.1967-1973 ตลอดปฏิบ้ติการ Apollo และ Skylab นาซ่าได้ส่ง Saturn V ขึ้นไปอวกาศทั้งหมดถึง13 ลำ

ตอนที่เราอ่าน “On the  Moon” กัน เล็กก็นึกถึง “จรวดหลอดกาแฟ” ของเล่นง่ายๆ ที่เคยเห็นผ่านตาเมื่อนานมาแล้ว คิดว่าเหมาะมากๆ เลยค่ะที่เราจะเอามาจำลอง SATURN V เล่นกัน ^^

อุปกรณ์
1. กระดาษ A4 ตัดให้ได้ขนาด 15 x 6 cm. 1 แผ่น
2. Post-it (ขนาด 1” x 3” หรือขนาดอื่นมาประยุกต์ใช้)  3 แผ่น
3. ไม้จิ้มฟัน 1 อัน
4. ดินน้ำมันปั้นน้อยๆ 1 ก้อน (เล็กใช้ดินโพลีเมอร์นะคะ พอดีที่บ้านมีอยู่แล้วค่ะ)
5. หลอดกาแฟ 2 อัน (หลอดงอได้เอาไว้ใช้ตอนเล่นค่ะ)
6. กาว
7. ดินสอไม้ หรือวัสดุแท่งกลมๆ ขนาดใกล้เคียงดินสอ
8. ปากกาสำหรับเขียนตกแต่ง

วิธีทำส่วนลำตัวจรวด
• นำกระดาษ A4 มาพันม้วนรอบดินสอเป็นแนวเฉียงจนสุดกระดาษ จากนั้นทากาวปิดปลาย
• ดึงดินสอออก จะได้แท่งกระดาษทรงกระบอกค่ะ (รูปที่ 3)
• ตัดปลายหัว-ท้ายออก ให้เหลือความยาวประมาณ 9 cm. จะได้ตัวจรวดค่ะ (รูปที่ 6)
*ขั้นตอนนี้ใครจะใช้หลอดกาแฟแท่งใหญ่ๆ มาใช้แทนเลยก็ได้เหมือนกันค่ะ

• ตัดหลอดกาแฟให้ได้ความยาวประมาณ 2.5 cm.
• ใช้ดินน้ำมันเป็นตัวยึดหลอดกาแฟเข้ากับจรวดที่เป็นแท่งกระดาษ (รูปที่ 8) ใช้นิ้วแต่งดินน้ำมัน
• หักยอดแหลมของไม้จิ้มฟันมาติดที่ส่วนปลายสุดของจรวด โดยใช้ดินนำ้มันยึด (รูปที่ 10-11) ถ้าทำให้น้องเล็กๆ เล่น อาจจะไม่ต้องติดไม้จิ้มฟันก็ได้นะคะ
• ใช้นิ้วปั้นแต่งดินน้ำมันจะได้ออกมาเป็นรูปที่ 12 ค่ะ

ต่อไปก็ตกแต่งส่วนปีกด้านล่างของจรวด
• นำกระดาษ Post-it (ทั้ง 3 แผ่นติดกันเลยนะคะ) มาตัดข้างที่เป็นกาวออกประมาณ 0.5 cm. (รูปที่ 13)
• จากนั้นตัดเป็นแนวเฉียงตามรูปที่ 14 (ในรูปข้างที่เป็นกาว อยู่ทางซ้ายนะคะ)
• พับตามภาพที่ 15 แล้วดึงออกมาติดที่รอบฐานล่างของจรวด เป็นอันเสร็จค่ะ

เล็กเขียนตกแต่งลวดลายอีกเล็กน้อย และลองทำอีกลำโดยใช้ดินโพลีเมอร์สีดำมาทำเป็นปีกฐานล่าง จำลองแบบจรวด SATURN V ให้เหมือนมากยิ่งขึ้น (เอาใจน้องภูมิ ^^) คงไม่ต้องบอกนะคะว่าแม่จะได้คะแนนจากภูมิอีกมากแค่ไหน :D

วิธีเล่นก็แค่สวมจรวดลงที่ปลายของหลอดกาแฟ นับ 5..4..3..2..1….. แล้วเป่าให้สุดแรง :D
(ของเล่นชิ้นนี้มีปลายแหลม ต้องระวังไม่ให้เด็กๆ เป่าใส่หน้ากันนะคะ)

เจ้าจรวดหลอดกาแฟนี้สามารถประยุกต์ได้อีกตามจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์นะคะ ลอง google คำว่า “Straw Rocket” ดู ก็จะเจอรูปแบบและวิธีสร้างสรรค์อื่นๆ อีกเยอะเลยค่ะ

ภาพข้างบนเป็นจรวดฝีมือของน้องภูมิล้วนๆ เลยค่ะ :D

ระหว่างที่เล็กนั่งทำจรวดให้เขาอยู่ น้องภูมิก็มาง่วนๆ ป้วนๆ เปี้ยนๆ หยิบใช้อุปกรณ์ด้วย เห็นเล็กทำอะไรก็ทำมั่ง ปากก็พูดไป “ภูมิทำจรวดของภูมิ แม่ทำจรวดของแม่” เล็กก็ปล่อยให้เขาทำไป ไม่ได้สนใจอะไร (เพราะตั้งใจทำอันที่จะให้ลูกเล่นอยู่)

ซักพักก็ได้ยินน้องภูมิพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดว่า “ของภูมิไม่ดีเลย.. มันไม่ดี” เล็กหันมาดูก็เห็นจรวดของเขา (อย่างในรูปเลยค่ะ) มันอาจจะไม่ได้สวยเนี้ยบเหมือนที่ผู้ใหญ่ทำ แต่ก็มีรายละเอียดครบเลยค่ะ แถมมีกระดาษระบายสีต่อเป็นไอพ่นด้วย >.<)b เล็กบอกลูกว่า “มันอาจจะไม่ง่ายสำหรับมือเล็กๆ ของภูมิที่จะทำของอย่างนี้ แต่ดูสิ…ลูกก็ทำได้…แม่ยังนึกไม่ถึงเลยตรงไอพ่นอ่ะ!!”

เล็กชื่นชมและให้กำลังใจลูกสำหรับผลงานที่เขาทำ ชี้ชวนให้ดูถึงรายละเอียดที่เขาควรจะภูมิใจ น่้องภูมิจากที่ดูเหมือนจะหงุดหงิดก็เลยยิ้มออก จากที่จะขยำทิ้งก็เลยเก็บเอามาถือเล่นอย่างภาคภูมิใจ

ขอบคุณพระเจ้า… เมล็ดที่เราหว่านเริ่มผลิแล้วค่ะ ^^

*ใครแวะมาอ่านแล้วอย่าลืมกดปุ่ม Like ข้างล่างเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ^^ 

ปั้นฟองเล่น เป่าฟองฟอด

เกือบจะปลายเดือนมกราคมแล้ว หวังว่าคงไม่ช้าเกินไปนะคะที่จะบอก “สวัสดีปีใหม่ค่ะ” ^_^
เล็กและครอบครัวขออวยพรให้แฟนบล็อกทุกๆ บ้านเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ความอิ่มเอมใจ และมีรอยยิ้มทุกๆ วันนะคะ

ช่วงนี้งานซ่อมแซมและต่อเติมที่บ้านเล็กเริ่มซาลงบ้างแล้วค่ะ เลยแวะเอาเรื่องเล่นๆ มาฝากกันนะคะน้องภูมิชอบเล่นน้ำ… (เด็กๆ บ้านไหนก็ชอบใช่ไม๊คะ ^^) ถ้าวันไหนอากาศดีและกลับมาจากโรงเรียนไม่เย็นมาก เล็กก็จะอนุญาตให้น้องภูมิเอากะละมังอาบน้ำเข้าไปเล่นได้ตอนอาบน้ำ โยนของเล่นให้ซัก 2-3 ชิ้น เขาก็จะเล่นอยู่ได้นานทีเดียว (แบบแม่ไม่เรียกก็ไม่เลิก) เล็กก็จะถือโอกาสใช้เวลาช่วงที่น้องภูมิหายไปในห้องน้ำ ไปเก็บบ้านและเตรียมอาหารเย็น

เล็กปล่อยให้เล่นเองอยู่อย่างนี้ได้ไม่กี่วัน ก็พบว่าสบู่อาบน้ำของน้องภูมิลดฮวบๆ เพราะพ่อคุณเล่นกดเอาๆ (สอบถามได้ความว่า…ภูมิอยากเล่นฟอง…ภูมิอยากให้มีฟองเยอะๆๆๆๆๆๆๆ =_=’)

เล็กเคยเห็นของเล่นเป่าฟองทำ Bubble Snake คิดว่าน่าจะเอามาเป่าให้มันฟอดๆ ฟ่องๆ ในกะละมังได้เหมือนกัน ของเล่นชิ้นนี้ทำง่ายมากค่ะ สิ่งที่ต้องการมีแค่ ขวดน้ำพลาสติก / ผ้า / หนังยาง / สบู่เหลว …วิธีทำง่ายๆ ค่ะ ตัดก้นขวดพลาสติกออกให้เหลือแค่ส่วนคอและปากขวดไว้เป็นที่เป่า ใช้ผ้าหุ้มปลายขวดด้านที่ถูกตัดออกแล้วรัดด้วยหนังยาง ก็จะได้ที่เป่าเหมือนในภาพอ่ะค่ะ

วิธีเล่น เทสบู่เหลวใส่ถ้วย เจือจางกับน้ำเล็กน้อย ใช้ปลายขวดด้านที่มีผ้าหุ้มจุ่มสบู่เหลวในถ้วย แล้วเป่าได้เลยค่ะฟองจะฟอดๆ ออกมาเป็นเส้นยาวเหมือนงู เป่าซ้อนไปซ้อนมาเป็นรูปสัตว์ เป็นสายไหม หรือภูเขาก็ได้นะคะ มันฟอดดีจริงๆ เวลาน้องภูมิเล่นเจ้าฟองฟอดๆ นี่ก็เป็นได้สารพัดเลยค่ะ เอามาพอกตัวเป็นชุดนักบินอวกาศก็ได้ด้วย สนุกอย่าบอกใครเชียวค่ะ 555+ที่สำคัญ…ให้เป่าเองอย่างนี้ เล่นได้นานและเปลืองสบู่น้อยกว่าปล่อยให้กดจากขวดเองเป็นไหนๆ ค่ะ ^_^